Asterix 40. De Witte Iris

Fabcaro over het idee voor het avontuur: “Ik wilde een verhaal maken dat inzoomt op het dorp en naaste omgeving. Ik vind vooral de Asterix-albums leuk waarin iets van buitenaf de harmonie in het dorp verstoort. Dan krijg je de reactie van de dorpelingen met hun legendarische kwade trouw te zien. Het was ook een gelegenheid om en passant een hedendaags maatschappelijk verschijnsel aan te kaarten…”

Over zijn keuze voor de titel De Witte Iris: “De Witte Iris is de naam van een nieuwe school van positief denken. De beweging is begonnen in Rome en breidt zich nu uit naar andere grote steden, van Rome tot Lutetia. Caesar denkt dat deze methode heilzaam kan zijn voor de Romeinse legerkampen rondom het befaamde Gallische dorpje. De geboden van deze school beïnvloeden echter ook dorpelingen die ermee in aanraking komen… De teaserpagina die we afgelopen december vrijgaven, gaf u al een voorproefje van de gevolgen die dat heeft! Ik was op zoek naar een titel in de geest van Goscinny en Uderzo. Het thema wordt vaak gesymboliseerd door een voorwerp of een persoon (de ketel, de ziener, de kloof, het ijzeren schild, het gouden snoeimes…). De iris is hier het symbool van goedheid en bloei. Dat hopen we althans…”

Op de vrijgegeven prent ziet stamhoofd Heroïx niet bepaald opgewekt uit. Wat is er aan de hand in het dorp? “Ja, ik geef toe dat we hem wel eens vrolijker hebben gezien. Het positieve denken heeft ook zijn weerslag op onze Gallische vrienden. En dat maakt niet alleen maar gelukkig. Dat voelt ook ons stamhoofd, die een crisis zal doormaken…